Ελευθερία. Αυτό ζητάει η Σελίν. Ελευθερία και μία ζωή στην θάλασσα μακριά από την μιζέρια, την φτώχεια και τους πολέμους της στεριάς, όπου οι γιοι του Αδάμ -οι Επαναστάτες-, και οι πιστοί της αρχαίας θρησκείας βρίσκονται διαρκώς σε σύγκρουση, ενώ οι γιοι του Κρόνου -θνητοί με θεϊκές δυνάμεις και χάλκινο αίμα- βρίσκονται στην εξουσία με την επίφαση μίας ασθμαίνουσας δημοκρατίας. Οι Περιθωριακοί, όπως η Σελίν, αδιαφορούν για τις διαμάχες της ξηράς και προστατεύονται με την Συνθήκη των Παραμεθόριων από την εμπλοκή σε αυτές. Τι γίνεται, όμως, όταν το πλοίο της δέχεται εισβολή; Τι γίνεται όταν το αγόρι, που χρόνια εμφανίζεται στα όνειρά της, παίρνει σάρκα και οστά; Και, κυρίως, τι γίνεται όταν μαθαίνει ότι στις φλέβες τις ρέει ιχώρ;
σε γνώρισα στο σκοτάδι κάτω από το φως του φεγγαριού , ήσουν άγριος μα ταυτόχρονα όμορφος τόσο που νόμιζα ότι έβλεπα τον θεού του έρωτα μπροστά μου. τα κατάμαυρα μάτια σου με κοίταξαν και εγώ ανατριχιασα ολόκληρη . Ηρεμία ηχούσαν στα αυτιά μας αλλά φασαρία υπήρχε στις καρδιές μας . Σε μισώ , μα πάνω από όλα μισώ τον εαυτό μου δεν μπορεί να σε να σε ξεπεράσει δεν μπορεί να σε μισήσει. Εσύ με έμαθες να ζω και με εκεί που ζούσα με σκότωσες και τελείωσες την ζωή μου .