អារម្មណ៍នៃសេចក្តីស្នេហា

តើមនុស្សគ្រប់គ្នាដូចខ្ញុំទេ?ទាំងពីធំដឹងក្តីមកខ្ញុំប្រៀបដូចជាមនុស្សចម្លែកអញ្ចឹង។ពេលខ្លះមិនអាចហាមមិនឲគិតបានទេថាហេតុអីក៏ខ្ញុំយល់ចិត្តអ្នកដទៃដោយមិនបាច់ចាំសួរគេដោយផ្ទាល់គិតមើលទៅថាវាអច្ឆរិយះប៉ុណ្ណា។តើព្រះជាម្ចាស់ប្រទានឲខ្ញុំមែនទេឬក៏វាជាបណ្តាសា?ពេលដែលខ្ញុំដឹងពីអារម្មណ៍អ្នកដទៃម្តងសប្បាយ ម្តងកើតទុក្ខ ម្តងឈឺចាប់ ម្តងថបដង្ហើម ម្តងស្រើស្រាល ធ្វើឲខ្ញុំស្ទើរតែក្លាយជាមនុស្សឆ្គួតទៅហើយ។ចុះហេតុអីកខ្ញុំមិនព្រមស្លាប់ឬក៏ឆ្គួតតែម្តងទៅ។បើរាល់ថ្ងៃមានតែអ្នកតះដៀល មើលងាយ ស្អប់ខ្ពើម ច្រណែន ផ្លាស់ប្តូរអាម្មណ៍ចុះឡើងពេលដែលខ្ញុំនៅក្បែរពួកគេ។