Tam, gdzie rosną cisy

Zanim pradziad mego pradziada przyszedł na ten świat, to był nasz kraj. Nasza ziemia jest dobra. Mieszkają tu nasi bogowie, w lasach i rzekach. Opiekują się nami. Jesteśmy szczęśliwi. Polujemy. Uprawiamy ziemię. Kochamy. Mamy rodziny, domy. To dobre życie. Ale czasami... czasami musimy też walczyć! Wrogowie naszych bogów niepokoją ich, niszczą domy, palą lasy, biorą, co należy do nas: nasze kobiety, nasze dzieci, naszą ziemię... Mówią, że robią to dla naszego dobra, ale my wiemy swoje! Przyszli tu, aby zabrać, co nasze i zamienić nas w niewolników! Więc walczymy. Walczymy, by utrzymać przy nas to, co do nas należało od wieków! Nie będzie pokoju, dopóki oni się stąd nie wyniosą! Dopóki nie zostawią nas i naszych bogów w spokoju! Żadnego pokoju z ludźmi z sercami z kamienia i ustami pełnymi łgarstw! Z takimi może być tylko WOJNA!