Moje Przemyślenia i Problemy

Czasem w głowie kłębi mi się tyle myśli, że sama się w nich gubię. Właśnie dlatego nigdy nie nudzę się sama ze sobą, ale czasem jest to moje przekleństwo.

Czuję, że muszę się komuś zwierzyć, ale nie mam komu. Ludzie, których znam osobiście i którym ufam też będą tu wspomniani, a nie chcę, żeby przeze mnie i przez to co o nich napisałam poczuli się źle. Czasem najbardziej ufać możesz najbardziej obcej ci osobie.

Będzie to swojego rodzaju autobiografia, przedstawiająca moje myśli w różnych sytuacjach lub po prostu moja wyobraźnia szalejąca gdy nie mam niczego, na czym mogłabym się skupić.

Czy ktokolwiek będzie to czytał? Nie wiem. Czy oczekuję komentarzy pełnych słów wsparcia i sztucznego współczucia? Absolutnie nie. Po prostu... wysłuchajcie.

Może ci, którzy poznali mnie przez internet dowiedzą się czegoś o mnie i popatrzą na mnie od innej strony?

Może powinnam to nazwać pamiętnikiem? Może tytuł powinien brzmieć "Pamiętnik Dziewczyny Pełnej Lęków, Obaw i Przytłaczających Myśli"?
Na pewno nie jestem tym, za kogo mnie uważacie.

Każdy zakłada maski. Ja mam ich wiele. Ale tylko tutaj je w pełni zdejmuję.