🥀💔 📍 "Ben gidiyorum Berfan. Bir daha dönmemek üzere gidiyorum." Dediğinde kalbinin çarpıntısı nefes almasına müsade etmiyordu. "Tek başıma." Sonda vurguladığı bir nefeslik cümle bıçak olup kesti her bir yerini. "Biz!" Dediğinde gururunun paramparça olup ayaklarının altını kanattığını hissetti. Umursamadı. "Biz diye bir şey yok. Unut olanları." Diyerek acımasız bir tonla savurdu nefesini Yusuf Karahan. Birkaç adım ilerleyerek göğsünden sertçe ittirdi onu Berfan. "Ne demek yok! Allah'ın cezası, ne demek biz diye bir şey yok." dedi kendini kaybetmiş gibi bağırarak. "Dün gece ya... Dün gece benimle birlikte oldun sen! Sabah gittiğinde geleceğim dedin... Ne değişti, hıı? Söylesene ne değişti de yine benden vazgeçtin?" 📍 Sert bir şekilde omuzuna omzunu vurarak geçip gitti yanından. Çantasını aldığı gibi dış kapıyı açacağı vakit dönüp yerinde çakılı duran adama kısa bir bakış attı tiksinerek.. "Göreceksin! Gün gelecek..." Dediğinde baştan iki parmağının tırnaklarını birbirine bastırdı. "Seni şu kadar sevmem için bana yalvaracaksın... Ama, ben o gün bırak sevmeyi, senin yüzüne dahi bakmamak için ölmeyi tercih edeceğim!" 📍 "Ayıbım bana,ahım sana kalsın Yusuf Karahan." Berfan 🥀 Yusuf