İNTİKAM YEMİNİ(düzenleniyor)

Aynada görmem gereken görüntünün kendi yansımam olması gerekirken gördüğüm şey yalnızca bundan ibaret değildi.
O, boylu boyunca karşımda duruyordu.
Gözleri bana sabitlenmişti, içten bir şekilde bana gülümsüyordu.
"Adras.."
Titrek seslenişim odada yankılanırken hıçkırıklarıma engel olamamıştım.
"Geri gel..."
Gelemezdi, biliyordum...
O, ölmüştü.
"Senin canına kıyanların üstesinden gelebilmemiz için yanımda olman şart değil Adras, onlar bizi mağlup ettiğini sansın."
"Savaş bitmedi, savaş yeni başlıyor..."