Zaman Paradoksu

"Yüzünüze maskeyi takmaktan çekinmeyin." diye haykırdı neşeyle birisi ve devam etti. "Hatta o maskeyle yaşamaya alışın. Çünkü bu sahneyi, seyirciyi hak etmek istiyorsanız, kendinizden vazgeçmeniz lazım."
Kırmızı perdenin ardından duyduğum o sese hak verdim ve maskeyi yüzüme taktım. Bir an bile utanmadım büründüğüm karakterin hırslarından, oyunlarından... Aksine onu vazgeçtiğim benliğim yaptım. Sımsıkı tutundum kollarına.
Ve sadece Neva değildim artık. Mesecina'ydım, Ay'ın eşsiz ışığını yüzüne bir yıldız gibi dağıtmış o prensestim...