"Söylesene Kemancı, sen kirli olduğunu bile bile bir kıyafeti giymek ister misin?"
"Hayır." yutkundu.
"Peki neden kirli olduğunu bile bile böyle yapmaya devam ediyorsun Alexander? Çok mu seviyorsun ruhuna işkence etmeyi? Marifet mi yaptığın?"
"Hayır."
"Neden öyleyse?"
"Gerçek olanı, temiz olanı arıyorum anlatsana!" sesi çatladı.
"Gerçek olan benim!" demek istedi Behire. Ama diyemedi.
"Anlıyorum Alexander, seni gayet iyi anlıyorum. Ama sen kendini anlamıyorsun; ruhunu anlamıyorsun. Tek sorun bu. Ve anlamamakta direniyorsun."