Ey bahar yağmuru!
Baharda çiçeklerine can verdiğin gibi,
Can ver ruhuma.
Kurumuş ölü toprağını al üstümden.
Yeniden ıslak ve güzel kokayım.
Tohumlarıma can ver.
Hanidir yalnızım.
Kalabalık ve yeşille sar beni.
Kabuk kabuk oldu,
yüzümdeki çatlaklar.
Ey bahar yağmuru!
Seline katıp denize at beni.
Ufula tüm bedenimi.
Nicedir tek parçayım.
Ama hiç tam olamadım.
Ey bahar yağmuru!
Denizin dalgalarına kat beni.
Bilmediğim diyarlarda,
Sahile kat beni.
Sıcakta kavrulayım.
Tanımadığım yabancıya sarılayım.
Sonra Bir fırtana kopsun.
Dalgalar karaya vursun.
Al beni.
Dünden razı oluşlarımda,
Karaya vuruşlarımda,
Kenarda kurmuşluklarımdan.
Al beni.
Bilenmez diyarlara,
dünyadan daha çok dönen oyunlardan uzağa götür.
Yeni ve tükenmemiş umutlarla sar beni.
"Gözlerin, bir tablo gibi bayım. Karşısında hastalıklı gözlerimin durması, nasıl da olanaksız.
Bazı hikayeler yarımdır. İster dönüp defalarca okumaya kalk, ister devamını yazmaya çalış. Ama unutma hikayenin sonu hep aynı bitecek ve hiçbir mürekkep kalıcı olmayacaktır.