GÖMDÜKLERİM GÖKTE

Beni görmesiyle koşarak boynuma sarılması bir oldu. Kafasını boynuma gömerek kokumu içine çekmesi içimde bir yerleri incitmişti. Kafasını boynumdan hafifçe kaldırarak titreyen sesiyle konuşmaya başlayınca gözlerim dolmaya başladı.

"Yine gelir bahar... Açar teninde papatyalar."

Diyerek boynuma küçük bir buse bıraktı.

Bu yaptığıyla gözlerimi sıkıca yumdum. Sorun şuydu ben ağlıyordum. Ben, beni bu kadar seven bir adamı terk etmek zorunda olduğum için ağlıyordum.

Benim bineceğim uçağın anons sesini duyunca geri çekilmeye çalıştım ama bırakmadı.

"Benim gitmem gerek. Lütfen bırak..."

***

Eminim bu kitapta senin ruhundan parçalar da var.

Ailemin bir parçası olur musun? :)