Girl of the Year
  • Reads 198
  • Votes 12
  • Parts 15
  • Reads 198
  • Votes 12
  • Parts 15
Ongoing, First published Nov 16, 2014
Bakit ba nabubuhay ang isang taO?

para saan?

para kaniniO?.. yung ibang tao ,nabubuhay para sa pamilya nila. yung tipong gagawin ang lahat para lang maibigay ang pangangailangan nito. may biang tao na nabubuhay ng para sa taong minamahal nila..

yung mga taong mas matigas pa kesa sa bato yung ulo. masunod lang ang sigaw ng puso.


ang storyang ito eh bunga ng kung ano ang nakikita at nararanasan ko sa realidad ng buhay. hindi naman kasi sa lahat ng panahon eh magiging masaya ka. 

you have to take risks, and sacrifices. in orther to fulfill your goals in life.

hehe wala akong maisip na description eh. hope you enjoy :)
All Rights Reserved
Sign up to add Girl of the Year to your library and receive updates
or
#261unrequitedlove
Content Guidelines
You may also like
Slide 1 of 1
TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books) cover

TOTGA (Candy Stories #4) (Published under Bliss Books)

54 parts Complete

Engineering students Pfifer and Ivan know that what they have is something special. Without a proper label between them plus an ugly twist of fate, can they manage to be together in the end--or will they remain as each other's TOTGA and nothing more? *** May feelings na laging nandiyan, nakaabang kung kailan magpapapansin. Nakaabang kung kailan ako titisurin sa mga pamilyar na kanta, lugar, at salita. Magpapaalala sa isang mukha na hindi ko naman gano'n kakabisado pero pamilyar. Magpapaalala sa mga dating pakiramdam. Malalaman mo raw kung sino ang The One That Got Away mo kapag narinig mo 'yong salita at nakaalala ka ng iisang tao lang; nakatisod ka ng mga dating pakiramdam; nangulila ka sa mga nakaraang saya; nakaalala ka ng mga pamilyar na sakit. Sabi, time heals wounds at distance makes one forget. Bakit parang hindi naman effective? Bitbit ko pa rin lahat ng what if. Hindi pa rin ako makatakas sa maraming sana. Ako ba ang bumitiw o siya? Tapos na ba kami talaga? Ang sarap magtanong kaso...wala nga palang kami noon. Disclaimer: This story is written in Taglish.