"Çürüme çok ilerledi, su veya ışık almıyor. Yaralı kalbimi köksüz, yapraksız bir yeminle sarıyor. 2 bardak yan yana konuldu, roller asla dolmadı, en son dokunduğun gibiler. Doğru olması gerekmiyor, olduğun gibi kalmanı istedim. İyi kalpli, her zaman gülümseyen ama göz yaşları ölçülebilseydi, bu kadar sürerdi, yanına zorluklarla gelebildim."
ya da
Endüstride yükselmekte olan, adını yeni duyurmaya başlamış fotoğrafçı RM yıllar sonra, kendi ülkesinden binlerce kilometre ötede eski bir tanıdığıyla karşılamayı beklemiyordu.