Duygularım; Hastalıklı, zelzele yaratan bir etkiydi. Varlığı sağır ruhumu yeşertirken, onun bana karşı kuşandığı duygusuzluğu ise aydınlığımı söndüren bir tepkiydi. Hastalıklı kalbimin surları ondan başkasına ev sahipliği yapamıyordu. Tuğlalarını ördüğüm hanemde sahip olduğum tek anahtar, onun duygusuzluğuydu. Talihsiz yüreğimin en büyük şifasıydı, apansızca gelen en güzel terapimdi. Solmuş gözlerimin ışıltısını var eden, midemde adını koyamadığım kıvılcımlara meyil eden, zihnimde serserice kramplar yaratan adam buradaydı. Son nefesini veren bir bedenin çevresindeki Azrail kadar çok yakındı bana ve bir o kadar uzak...All Rights Reserved
1 part