GÖLGENİN ISLIĞI

"Sadece bu hayatta yaşayıncamı intihar etmiş oluyorsun?'Bir insan kendini hayallerinde öldüremez mi ? yada bir insanı hayalleri öldüremez mi ?" O gelince hepsini okuyacağım. O gelmeden bu şiir gibi hayatımdaki herşey yarım . Sadece o gelince tamam oluyorum.

Gözlerimi açtığımda bi an korkup yataktan düştüm . Sadece yataktan düşsem iyiydi kafamıda masaya vurdum ve "Avvvvv!" dedim. "Selam ."dedi ama ben ne diyeceğimi bilmiyordum. Çünkü gözlerime inanamıyordum.

" Bende onunla birlikte demiri çekmeye başladım. En sonunda demiri yerinden söküp kimsenin göremeyeceği bir yere bıraktık. Sırada cam vardı. Cam içinde cebinden çakı çıkardı."

" - Ne yapıyorsun Bora!

- Gülümse ve dans et sadece..

O da dediğimi yaptı. Gülümseyip halay çekiyorduk.

Diyarbakır güzel bağlar hanım ey lorke
Suları buz gibi çağlar delaley lorke"

"- Bora biz fakiriz yoksuluz! Dik yürüme.

- Fakirlik gururum var ama benim.

- Dalga geçme işte.

- Tamam tamam."

" Polisin kapıyı kırma sesiyle uyanmıştım . üzerimde sadece şortum vardı çırıl çıplaktım . Yanımdada iç çamaşırları olan eli ayağı bağlı olan bir kız. Onu tanımıyordum ama çok korkmuştu. Emir abide dahil herkes gelmişti ve bana iğrenç iğrneç bakıyorlar dı."