Nefes almak zor. Bir 23 Aralık gecesi, hava yağmurlu. Senin için akan gözyaşlarım bulutlara yüklenmiş sanki. Senin temiz ruhun ise yuva olmuş acılara bunca zaman, bilememişim. Aslında seni benden alan bir kurşun değilmiş. Sen benden çoktan gitmişsin, bilememişim. Görememişim acı çekişini, uzatamamışım elimi. Kelimelerin anlatmaya yetmediği zamanlarda bile duyamamışım ki ben seni. Öylece eriyip gitmişsin. Aslında, sen sadece bedenen ayrılmışsın yanımdan 23 Aralık gecesi. Oysaki ruhun çoktan gitmiş. En çok acıtanı da bu belki. Gözümün önünde etini kemiğinden sıyırmışlar, canını yakmışlar, nefes alamamışsın. Yine de bana karşı gülümsemeye devam etmişsin, mutlu rolü yapmışsın. Sen gittiğinde ben de bitmişim, bilememişim. Saudade: Çok sevdiğin ama asla geri dönmeyecek birini ya da bir şeyi özleme hissi.