Story cover for Bir Ateş&İpek Hikayesi  by atpekdelisi
Bir Ateş&İpek Hikayesi
  • WpView
    Reads 43,551
  • WpVote
    Votes 1,966
  • WpPart
    Parts 70
  • WpView
    Reads 43,551
  • WpVote
    Votes 1,966
  • WpPart
    Parts 70
Ongoing, First published Apr 25, 2021
4 new parts
💚🔥
All Rights Reserved
Table of contents
Sign up to add Bir Ateş&İpek Hikayesi to your library and receive updates
or
#3ipek
Content Guidelines
You may also like
Suskun Kalbim ( Eleni & Oruç )  by Karadenizperisi61
4 parts Ongoing
Buğulu gözlerinin içinde, dile gelmemiş bir fırtınanın titreyişi vardı Eleni'nin. Karşısında duran adama bakarken, başının öne düşmemesi için adeta kendisiyle savaşıyordu. Yüzüne yerleşen o ince, keskin hüzün parçaları, sesine de kırılgan bir tını olarak sinmişti. "Niye sustun?" diye fısıldadı, kelimeleri dalga sesleri arasında kaybolacak kadar sessiz ama bir o kadar da sızılıydı. Bu soruyla birlikte adamın bakışları istemeden de olsa onun gözlerinde buluştu; sanki kaçacak bir yer arıyor, yine de ondan kopamıyordu. Eleni, rüzgârda savrulan kırılgan bir kuş gibiydi; bir sağa bir sola yalpalayan yüreğini saklayamıyordu. "Susmasana... Bir şey söyle! Niye susuyorsun? Susma!" diye yükseldi sesi, kırılmış bir kalbin son çırpınışı gibi. Adamın eli, düşünmeden ona doğru uzandı; belki bir özür, belki bir tutunma ümidi... Fakat Eleni anında geri çekildi. "Ele... Eleni, ben-" diye başlayan sözcükleri tamamlayamadan, Eleni avuçlarını hızla geri çekti ve yanağına tokat gibi inen o anlık hareket, sessizliği ikiye böldü. O tokat, bir derinin tok sesi değildi yalnızca; Eleni'nin ona duyduğu son güvenin kırılışının yankısıydı. "Dokunma," dedi, sesi buz gibi keskinleşmişti. Ardından gözlerini kısarak, bir daha geri dönüşü olmayacak o kelimeyi fısıldadı: "Bitti." Aralarında kocaman bir sessizlik çöktü. Rüzgâr bile konuşmayı bırakmış, dalgalar sanki geri çekilmişti. Eleni'nin adama attığı son bakış, içinde derin bir hayal kırıklığı taşıyordu; sanki yıllardır biriktirdiği ne varsa o an çökmüş gibiydi. Sonra sırtını ona döndü. Kırılmış, yaralanmış, ama yine de dimdik durmaya çalışan bir gururla... Ayakları kumda ağır adımlar bırakırken, nereye gittiğini bilmeden uzaklaşmaya başladı. Canı öyle yanıyordu ki... Belki Karadeniz tüm dalgalarıyla ağlasa, belki gökyüzü tüm yağmurunu üzerine boşalts
You may also like
Slide 1 of 10
𝐔𝐙𝐀𝐊 𝐒̧𝐄𝐇𝐈̇𝐑  cover
Ablama mı yürüyordun? |Taekook| |Omegaverse| cover
Karahisarlı cover
HOSTES KIZIM  cover
Gizli Görev:Aşk  cover
Suskun Kalbim ( Eleni & Oruç )  cover
Kalbimin Tek Sahibi {Poizi} cover
DEMZER | one shot cover
craving minds | taekook ✓ cover
𝐚𝐠𝐚𝐢𝐧 cover

𝐔𝐙𝐀𝐊 𝐒̧𝐄𝐇𝐈̇𝐑

60 parts Ongoing

Onlar... ateşle barut gibiydiler. Bir araya geldiklerinde yanmamak imkânsızdı. Cihan ile Alya'nın hikâyesi başından beri imkânsızdı; yasaklarla, engellerle, göz göze geldiklerinde bile içten içe yanan bir tutku ile örülmüştü. Birbirlerini sevmekten vazgeçemediler ama yan yana durmaları bile felaketi çağırıyordu. Cihan için Alya dokunulmazdı. Elini uzatsa yanacağını biliyordu, ama kalbi her defasında ona koşuyordu. Alya ise kendi içinde fırtınalar taşıyordu; hem sevgisinin büyüklüğüyle hem de anneliğinin ağırlığıyla. Onu vazgeçilmez yapan şey belki de buydu: ulaşılmaz, yasaklı ve bir o kadar da gerçek oluşu.