Ben ondan, o benden kurtulmaya çalışıyordu. Ondan kurtulmak zordu. O kadar zordu ki. Çevrendeki kimseyi gözün görmüyordu. Kendine geldiğindeyse, asla hissetmediğin o lanet pişmanlıkla ölmek istiyordun...
O kalbinin şifresini bana kendiliğinden vermişti ama benimkini hacklemek zorunda kalmıştı...
Ben zaten bir sekilde acılarımı icimde yaşardım. Belli etmezdim. Kalbimin güvenliğini arttırırdım beni yıkıcak virüsleri temizlerdim.
Ama o eski saldırının bana zararı unutulur muydu? Hayır.
Eger bir kere benim duygularımı hacklediyse bir sonraki görüşümde zaten koruma kalkanım çekilmez miydi?
!Küfür içerir!