Sanal Günlük

Yanımızda olmamasına rağmen, kilometrelerce öteden hiçbir eksikliğini hissetmediğimiz sanal dostlarımız. Sanki karşı karşıya oturuyormuşcasına harıl harıl sohbet ettiğimiz, beraber ağlayıp beraber güldüğümüz, aynı stresleri beraber atlattığımız sanal dostlarımız... Sanki hepimiz birer tiyatro sahnesindeymişiz de, rolümüzü en iyi şekilde seyirciye sunuyormuş gibiydik. En başta da söylemiştim ya, aynı duyguların sıcaklığıyla ,tam 4 sene önce başladık bu gösteriye. Tek farkımız, hepimiz ayrı perdelerden aynı oyuna hazırlanıyorduk. Güzel kızlarım, bu hikaye size ithafen. Ne zaman isterseniz gelin soluklanın burada. Çünkü biz, dönüp dolaşıp en çok kendimizde buluyoruz birbirimizi. Sizi çok seviyorum.