PLATONİK

"2 sene! Tam 2 senedir ona platonik aşığım.Ama o benim kim olduğumu,nerede olduğumu, nasıl birisi olduğumu bilmiyor. Beni tanımıyor. Ama olsun uzaktan seviyorum onu. Ona belli etmeden içime ata ata...

Her günüm aynı. Değişen hiç birşey yok. Hâlâ beni tanımıyor. Hâlâ benim kim olduğumu bilmiyor. Klasik olan günlerimdeki gibi okuldan eve gidiyordum. Onunla aynı mahallede oturmak ve karşılıklı binalarda olmak farklı bir duygu. O beni fark etmese de gözlerim hep ondaydı. Acaba tanıtsa mıydım kendimi? ona aşık olduğumu söylese miydim? Acaba beni sever miydi? Bana aşık olur muydu? Başım eğik telefonum elimde kulaklığım kulağımda yürüyordum. Ne mi vardı müzikte? "Kusura Bakma Seni Unutamadım" evet bu şarkı çalıyordu.

"Kusura bakma seni unutamadım, bu benim hatam ne yapsam olduramadım." diyordu şarkının sözleri. Gerçekten benim hatamdı. 2 sene boyunca beni tanımayan birine aşık olmak? Çok kötü bir duygu. Senin sevdiğin çocuk seni tanımıyor bile. Karşı kaldırımdaydı arkadaşlarıyla eve doğru ilerliyordu. Tabi bende aynı şekilde eve doğru. Mahalleye girmek için karşıya geçmem gerekiyordu. Başım yere doğru eğikti adımlarımı attım ve müziğe kulak verdim.

Birden bir araba korna sesi duydum. Çok gürültülüydü. Kollarıma değen bedenle başımı çevirdim. Nefesi değiyordu tenime..."