Bu, Kumsal'ın Deniz'in içinde kaybolmasının hikayesi...
O olmayacaksa yanımda, o yokken dinleyeceksem tüm şarkılarımı niye geldim ki ben bu dünyaya? Bunca acıyı çekmek için miydi yani? Güvendiğim dünyamın başıma yıkılması için miydi ki? Kimsem yok işte şimdi. Ve o da yok... Ama en çok ona ihtiyacım var. Bir o anlar beni, ama bir ona anlatamam. Çünkü bilirim eğer anlatırsam o da dayanamaz. Ve ben onun dayanamayışını gördüğüm an yıkılırım.
Kumsal, hayatı normal bir şekilde giderken beklemediği gerçeklerle karşılaşır. Yaşadığı hayatın yalan oluşunu, inandığı insanların hayalden ibaret olduğunu öğrenir. Yanında olmasını en çok istediği kişisiz, içinde büyük bir savaş verir. Artık eski Kumsal gitmiş yerine tanımadığı birisi gelmiştir. Acaba bu değişim onu nasıl etkileyecek? Değişiminden memnun olacak mı? Ve en önemlisi, içinde kendisi ile verdiği savaşı kazanabilecek mi?
Doğarsa ruhum bir gün yeniden,
O gün başlayacak benim sevgim ve nefretim.
O gün bitecek benim ebedi intikamım.
Ruhumu yaşatarak öldüreceğim onu.
Ve o...
Gördükçe benim mutluluğumu,
Tekrar ölecek, tekrar kıvranacak pişmanlığıyla.
Boğulacak belki nefretimde.
Ama asla yeri olmayacak benim kalbimde!
KADERİN YAŞATTIĞI DEĞİLDİ YAŞAMAK İSTEDİĞİM...
"Zor gözükse de her aşık vermeli savaşını...🎶🐚✨"
Ben : anneni ara.
Oğuz:ne ?
Ben: sen sinem teyzenin oğlu değil misin?
Annen onu aramanı söylüyor.
Oğuz : peki bunu o niye söylemiyor ?
Ben : şarjı bitmiş?
Oğuz : şarjı bitmişse ben onu nasıl arayacağım peki ?
Ben yazıyor...
Ben çevrimiçi...
Ben : bir dakika oha doğru?
Şarjı bitmişse nasıl arayacaksın ?
Oğuz : bu küçük detayı yeni fark etmen gözlerimi yaşarttı.
Ben : sen bana Altan altan laf mı soktun ?
Hayırlı bir evlat olup annen ara demeden arasaydın böyle olmazdı 🙃
Oğuz : şimdi de sen mi bana laf sokmuş oldun?
Ben : haspinAllah sınanıyorum herhalde , git ara ne bilim ben ya.
Laf filan da sokmuyorum ayrıca.
Oğuz : sen kimsin ?
Ben: komşunuz ?
Oğuz : komşumuz kim?
Ben : evine gelseydin bilirdin.
Oğuz :geldiğim zamanlarda oldu ama tanımıyorum seni ?
Ben : o da senin kayıbın olsun hayırsızlığı bırakıp evine uğrarsın artık belki ?
Oğuz : bu aralar sanmıyorum.
Ben : benim ruhumda hayırsızlık diyorsun.
Oğuz :hayırsız olsaydım bu vatanı korumak için canımı feda etmezdim.
Ben :ne ?
Oğuz: tek hayırsız ben değilmişim anlaşılan , komşusunun oğlunun mesleğini bilmeyen bir komşu kızı.
Ne üzücü.
Tanışalım yüzbaşı Oğuz Türk...