„Pozwól mi cię naprawić a ja pozwole ci odejść"

Gram jak ptak,połączyłam się z naturą a z uszu mych dobiega śpiew nieskazitelnie czysty.Czysty jak lina na której zawisłam,tańcząc tam na górze u boku archaniołów ,w miłości jest ból tańczący z nadzieją,posunął mnie do kroku gdzie role zostały poplątane,a tajemnica nie wyjdzie na światło dnia lub nocy słońca czy księżyca,lecz nadzieja umiera ostatnia,a gdy odejdzie nie ma już nic.