"Söz vermiştin." diye fısıldadığımı hatırlıyorum hayallerim, ruhunun tenha sokaklarına ayak bastıktan sonra. "Sen de gitmeyeceğini söylemiştin." Beni buğulu gözleriyle izlediğini anımsıyorum. Sesi titrerken cevap veriyor yanan ruhunu ciğerlerime üfleyerek. "Ben hiç gelmemiştim ki zaten. Sen öyle olmasını istedin, öyle hayal ettin; işte o zaman senin gerçeğin ben oldum..." Olduğum yerde buz tutmuşken benliğim bana uzaklardan haklı olduğunu fısıldıyordu. Yüzünün her bir zerresinde dolanan bakışlarım yeniden mavilerini bulduğunda saniyeler önce silinen tebessümüm yeniden yerine oturdu. O gitti. Ben arkasında bıraktığı her bir anıya gülümsedim. *** Hepimiz bir oyunun içindeyiz, bazılarımız izler bazılarımız sahnede sergiler. Eğer sen seyirciysen bu oyuna, merhaba güzel ruhlu insan. Kırık Ruhlar Tiyatrosuna hoş geldin. Dikkat et, rollere kapılıp benliğini unutma...