soluğumu kestin.

Gece tüm tehlikesine rağmen yaprağın kıpırdanışını bile hissettiriyordu. Gece ölümün, sonun, tükenen nefeslerin ve kaybolan yaşamın tehlikeli tanığıydı. Sigaram bitmişti. Şarkım susmuştu. Ve ben son gözyaşlarımı da akıttıktan sonra, dünyayı hiçbir zaman anlayamayacağım kabul edip içeriye girdim. Gece sokağın tek sahibi, tek şahidiydi artık.

•SOLUĞUMU KESTİN adlı ilk hikayedir.•