Γράμματα σε όλους εσάς που έχετε ένα κομμάτι της ζωής μου.
Φίλοι, εχθροί και έρωτες.
Κάποιους σας θέλω πίσω στην ζωή μου.
Κάποιοι μακάρι να είχατε φύγει νωρίτερα.
Κάποιοι μακάρι να μην είχατε μπει ποτέ.
Είναι ένα μικρό ποίημα που μου ανέθεσαν να γράψω στο πανεπιστήμιο μου . Βγήκε το καλύτερο μέσα στα 10 σχε δόν ποιήματα της καθηγήτριας. Δεν το κάνω για να δείξω κάποια, απλά θεωρώ ότι αξίζει να πάρει την ανάγνωση που του αρμόζει...
Οδύσσεια, λοιπόν, και πάλι Οδύσσεια. Δεν υπάρχω εγώ πια , υπάρχεις αυτός. Το όνομα στην λίμνη έμεινε ως <<Οδυσσεας>> , άρα υποθέτω είναι αυτος.
Καλή ανάγνωση, ευχαριστώ για οποιαδήποτε στήριξη!