BİRLEŞMEYE MAHKUM YAPBOZ PARÇALARI
  • Reads 5,500
  • Votes 698
  • Parts 40
  • Reads 5,500
  • Votes 698
  • Parts 40
Ongoing, First published May 06, 2021
Mature
"Aşkın rengi kalmamıştı benim için. Artık siyah bile değildi o zamanlar. Ancak şimdi senin kafandaki bütün vals melodilerine kulak vermek istiyorum. O notalarla renklendirmek istiyorum hayatımı...yeniden. Aynı renkleri bulaştırmak istiyorum sana. Hayatımıza...Çok mu şey istiyorum senden?"

"Hayatım boyunca duyduğum en güzel istek bu..." dedim buğulu çıkan sesimle. Bu sefer üzüntüden değildi, mutluluktandı dolan gözlerim.

"O zaman kalbini bir ömür yuva yap bana. Tıpkı benim de yapacağım gibi..."

✨✨✨

Kimsesiz bir çocuğa ailesini bulacağının sözünü verirken o çocuğun ailesine dönüşeceğini nasıl bilebilirdi ki Afra? 

Peki geçmişin bilinmezlikleriyle ilgili savaşmaktan yorgun düşen Cihangir nasıl olurdu da bütün tabularını yıkardı, bir çift elmas sayesinde?

Geçmişin nefesini hep boynunda duyumsayan Afra ve hayatı sınavlara tabi tutulan Cihangir.

Bir çocuğun umutsuzluğu, bir çocuğun umudu. Ailelerinin kararan hayatı ve karardıkları yerden aydınlığa çıkmak için çabalayan küçücük bedenler.

Birbiriyle birleşmek için saniye sayan parçalar...
All Rights Reserved
Table of contents
Sign up to add BİRLEŞMEYE MAHKUM YAPBOZ PARÇALARI to your library and receive updates
or
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Yarkıyısı cover
MÜPTELA (tamamlandı) cover
SEN BEN VE BİZ. *Texting* (+18) cover
BERDEL (+18) cover
İzler Silinmez cover
Lafügüzaf  cover
SEVDA KONMUŞ DALLARIMA  cover
GÜN TABAĞI | TEXTİNG cover
Zeytin Dalı cover
Oyunbozan cover

Yarkıyısı

32 parts Complete

-Yaş farkı içerir- Cebinden bir gerdanlık çıkardı Aldemir. Kızın gözünün önünde kaldırdı. "Al." dedi. "Yüz görümlüğü." Kız almadı. Aldemir, yatağın üstüne bıraktı. Geri çıktı, ceketini çıkarıp sandığın üstüne attı. O vakit fark etti. Yeni gelin tir tir titriyordu. "Korkma," dedi Aldemir. Perdeyi azıcık araladı, pencereden aşağı baktı. Evin önü iyiden iyiye boşalmıştı. Geri döndü, yatağa, kızın yanına oturdu. "Adın ne senin?" "Adımı bilmiyon mu?" dedi incecik, nahif bir ses. Su şırıltısı, kuş cıvıltısı, meltem sesi gibiydi. "Cık. Bilmiyom." "Attan indiren sen değil miydin? Yanımda oturan sen değil miydin? Demin alan kabul eden sen değil miydin?" "Bendim amma.." dedi Aldemir. "Adet yerini bulsun diye." Gelin derin bir nefes aldı. Aldemir, kızın işi anladığını fark etti. Amma da zeki çocuktu ha. İyi. Saf olanla uğraşamazdı Aldemir bu yaştan sonra. İşin en çok dert ettiği kısmı hallolmuş oluyordu böylece, hamdolsun. ~~~~ Aldemir'in kalbi Gülayşe'ye, Gülayşe'nin kalbi Aldemir'e düğümlüdür... Ve güzeller güzeli Gazâl, Aldemir'in eli kınalı yüreği umutlu tazecik karısıdır 🌱 Ve bir gün, bu topraklarda, bir sevda için bir destan yazılır...