"Gel Ey alacakaranlık!
Ey keskin bakışlı serçe!
Gel benim küçük masumiyetim, karanlık ışığım, apaçık isyanım, huzursuz uçuşum.
Kal!
Kal ki seni köklendireyim.
Benim yolculuğum, dünüm, bugünüm."
-violoncelle
Belki demiştim içimden bu yeni aile bana bir umut olur da herşey den kurtulurdum ve 17 yaşında sadece basit hayalleri olan basit bir kız olurdum.
Gece değil de sadece Mira olurdum o zaman belki beni bu sefer severlerdi...
Severlerdi di mi?