Akdeniz Defneleri

Zeus'un oğlu Işık Tanrısı Apollon, ırmak kenarında genç ve güzel bir su perisi görür. Bu eşsiz güzelin adı ise Daphne (Defne)'dir.

Apollon onu görür görmez bir başkasını beklemesine gerek kalmadığını anlar ve onunla konuşmak ister. Çünkü beklediği kişinin artık o olduğuna emindir ve evrendeki tüm ışığı bu genç kız için feda etmeye hazırdır.
Fakat Defne, Işık Tanrısı'ndan korkarak kaçmaya başlar.

Apollon, Defne'nin sonsuza dek kaçmaya devam edeceği endişesine kapılmaya başlar. Apollon'un elinden artık sevgisini dile getirmekten başka bir şey gelmez. 'Lütfen benden kaçma, seni seviyorum ve sana zarar vermem.' diye bağırır. Defne ise kendisine sevgisini sunan Apollon'un sözlerinin ardından büyük bir korkuya kapılır ve kaçmaya devam eder. Apollon'a gelince, bu periyi mutlaka yakalamak istemektedir. Aralarındaki mesafe gittikçe kısalır ve bir an gelir ki Defne, Apollon'un nefesini saçlarının arasında duyar-

Bu efsanenin bilindik sonunu her yerde okuyabilirsiniz, bu yüzden buraya sadece bir annenin 8 yaşındaki oğlu için dünyada hala sevginin kutsal ve ulaşılır olduğuna inandıran bir sonla efsaneyi bitireceğiz.

Apollon'un nefesi Defne'nin saçlarına ulaştığında, nefesin gezindiği her tel bir yaprağa dönüşerek evrenin en güzel tacını oluşturur.

Gördüğü karşısında adeta nefesi kesilen Apollon, evrendeki tüm ışığı genç kadının üzerine toplayarak Defne'nin hızla çarpan kalbinin sesini duyar ve şöyle seslenir: "Defne, bundan sonra sen, Apollon'un kutsal olan her şeyi olacaksın. O solmayan ve dökülmeyen yaprakların, benim de başımın çelengi olacak. Değerli kahramanlar, savaşlarda zafere ulaşanlar, hep senin yapraklarınla alınlarını süsleyecekler. Şarkılarda, şiirlerde adımız yanyana geçecek." Bu tatlı sözler üzerine Defne, aynı tutkuyla âşık olduğu Apollon'un önünde başını eğerek onu selamlar