İnsanlar var olmak isterken birer, birer yok oluyorlardı aslında. En ufak bir fark edilme hissi insanın ne kadar mutlu eder anlayamazsınız. Siz hiç fark edildiniz mi ? Yada fark edilmek ,için çabalarken en dibe battınız mı ? Ben battım ama çabalarken. Ben Asel Yaldız. Bu kadar. Her şeyim ,ile bu kadarım. Fazlası yada eksiği yok. Sadece Asel Yaldız'ım. Bir insanın bir şey ola bilmesi için öncelikle bir kalbe ve bir de umuda ihtiyacı vardır. Benim kalbimi 14'de aldılar. Umutlarımı ise 18'imde. - Bu benden sana kalan ilk hatıram olsun. ' Seni seviyorum Asrın ' Kitap kapağı: zeynepizem