Uyandığınızda karşınızda sizin yaşlarınızda bir geç vardı mavi saçları göz alıcıydı kırmızı irisleriyle size doğru bakıyordu.
Shigaraki: Sonunda uyandın.
Sesini çıkartamıyordun en son ne yaşadığı unutur hale gelmiştin.
Neden buradaydın karşından duran kişi kimdi? En son neler olmuştu.
Hiçbir fikrin yoktu karşındaki kişi konuşmaktan başka seçeneğin yoktu...
Merhaba ben yazar Melisa, ben Maladaptive Daydreaming hastalığına sahibim. Nedir bu hastalık derseniz.
maladaptive daydreaming;
Gündüz düşü, uyanık durumda kişinin kafasında yaşattığı, içerisinde çeşitli düşüncelerin, isteklerin, hayallerin ve çevresel gerçek olayların birbirine karıştığı canlı hayallerdir. Gündüz düşü kurarken beyindeki varsayılan durum denebilir.
Peki neden bunu size anlatıyorum kafamda kurduğum gündüz düşlerin çoğu bu kitaba yazmayı planlıyorum
~𝓿𝓲𝓬𝓽𝓸𝓻 & 𝓶𝓮𝓵𝓲𝓼𝓪~ ®
"Bir bilsen ne kadar zamandır şunun hayalini kurduğumu." Şakağıma doğru bir öpücük daha kondurdu. "Seni doyasıya öpüp koklamayı." Ardından yanağıma indi öpücükleri. "Geldin ve beni dünyanın en mutlu adamı yaptın." Dudağımdan da öpüp alınlarımızı birbirine yasladı. "Seni çok seviyorum. Seni senden çok seviyorum."
Bu kez ben dudaklarına ufak bir öpücük bırakıp ayrıldım. "Seni çok seviyorum. En az beni sevdiğin kadar seviyorum seni." Kollarımı boynuna dolayıp yüzümü boynuna gömdüm. Kokusunu içime çektim.
Çok özlemiştim.