Karanlık Yıldız

Artık gözlerime dayanamıyormuş gibi yorulmuş gibi baktı bıkmış, bezmiş, dağınık. Artık bişeyleri kabullendirmek istiyordu bana ve ben direttikçe hepten dağılıyordu ve bu her halinden belliydi. Bana sarsık bir adım attı üstü çamur, saç baş dağınık, ve bana bişeyleri kabullendirmeye başlatan cümlelerini söyledi. "Her şey biter ve başlar,her şey.."derin bir nefes aldı gözlerime daha derin baktı ve devam etti.
"Her mevsimin bitip tekrar başlaması gibi
bazen ağlar bazen güleriz
aynı yaz mevsiminde, havanın yağmur yağması sonrada açması gibi." biraz daha yaklaştı ellerimden tuttu, artık yalvaracakmış bir haldeydi. "Ama ben seni bunların hiç birinde tanımadım." dedi ve sanki mümkünmüş gibi gözlerimin en kuytusunu gözlemledi, en derinini ve belkide görüyordu gözlerimde geçmişimi. -bizim bilmediğimiz geçmişi ezgi-. "Seni.. Ezgili bir yıldızlı gecede tanıdım." Bu halde bile ne kadar naif kelimeler kullanıyordu böyle. Ama o bitirmedi ve devam etti ve bu sondu çünkü artık dayanacak gücü kalmamıştı. "Ezgii.."öyle bir ezgi dedi ki gözünden, gözümden damla geldi "Görmüyor musun dayanamıyorum tutsana elimden dayanim sana belki beni benden daha çok seversin he olmaz mı?"
sözleri sığmadı beynime deldi geçti kalbimi, sevgi değilde ayrılık sözleri olsaydi keşke bilemezdi ki benimde ona alıştığımı, bana dünyada cenneti yaşattığını.

tamamen mizah amaçlı can sıkıntısı vakit geçsin amacı bir amaç olsun amacı ile yazılmaya çalışan bir kitaptır ciddiye almayın kendinizi kasmayın öpüldünüz bays.Emek var emk iki oku kız