İPTİDA

"Yazar olmak; insanlara, cümlelerimle dokunabilmek isterdim. Birileri satırlarıma sarılsın, paragraflarıma sığınsın; kırık kalplere sözcüklerim dokunsun, iyileştirsin isterdim. Kâğıtlara; aklımın içindeki uçsuz bucaksız denizlerden, yüreğimdeki sonsuz gökyüzünden ve ruhumdaki daimi evrenden bahsedeyim isterdim. Sonra o kâğıt bir kuşa dönüşsün, kanat çırpa çırpa kâinata içimi döksün isterdim. Ben içimdekileri yazayım ve birileri yazılarımda kendi içinden bir şeyler bulsun... Soluk kâğıtları, içimdeki gökyüzü renklendirsin... İsterdim: Her şeyden çok... Ama yapamadım. Aylardır ne kâğıda dokunabildim ne kaleme... Belki, gözyaşlarım kâğıda düşer de her şeyi mahveder sandığımdan. Belki de sadece kaçmak istediğimden...
Bugün, yaptığım şey kaçmaktı. Yapmam gereken de, yaptığım da kaçmaktı..."