merhaba ben bongcha 18yaşımdayım hayat hikayem zor benim aslında çünkü yürüyemiyorum ve duyamıyorum ailem... onlar çok uzun zaman önce kaybettim sadece abim var adı PARK JİMİN ... evet uyandım ve tekerlikli sandelyeme bindim abim yanıma geldi ve aşşağı indirdi kahvaltımızı yaptıksonra odama geri döndüm abim kıyafetlerimi giymeme yardımcı oldu...*1saat sonra* okula geldiiim bu arada abim benden 2yaş büyük aynı okulda değiliz malesef ben JEON JUNGKOOKA aşığım birde ama o beni sevmiyor neyse sınıfa girdim herkes bana bakıp gülüyordu ama takmadım her zmn yaptıkları şey bu arada JEON benden 2yaş büyük ama sınıfta kaldığı için aynı sınıftayız bu konuda şanslıyım sanırım hoca derse girdi ve başladı benim için yazarak anlatıyorlar ben konuşmuyorumda aslında çünkü sesimi duyamıyor ve kötüyse nys tenefüss şimdi okul benim için beden dili biliyor birkaç kız yanıma geldi kız:nbr ezik AA pardon sen sağırdın demi ezik gelin kızlar dedi beden diliyle ve kafama vurup gitti birşey yapamıyordum neyse çocukluğumu anlatayım ben size annem ve babam ben daha 1yaşındayken öldüler benim yürüyememde 5yaşındayken bacaklarımın üstünden araba geçmesi duyamamam ztn doğuştan ..... *okul sonu* uh okul bitti bugünlük abimi bekliyorum şimdi hemde jjk ve arkadaşlarını izliyorum onu cidden seviyorum ama beni fark etmiyor onlara bakarken birden sabah gelen kızlar geldi ve tekerlekli sandelyemi itip arka bahçeye götürdüler ve beni kenara fırlatıp tekerleklisandelyemi kırdılar sonra bana yaklaşıp saçımı çekti ve dediki"ıyy pislik ve ezik jjkma bakamasın birdaha anladınmı"dedi dudaklarından okudum sonra dôvmeye başladılar birşey yapamıyordum teslım olmuştum ve bıraktılar gittiler hareket edemiyordum ve dayanamadım kapatın gözlerimi.... *EVET BU BENİM İLK HİKAYEM DESTEK OLURSANIZ ÇOK SEVİNİRİM BİDE 5VOTE İSTİYORUM LÜTFEN BİR SONRAKİ BÖLÜMAll Rights Reserved