Biri var idi, digəri Mavi...

...çiçəklərin arasından dəsmal tutan mavi bir əl ona doğru uzandı və dəsmaldan gələn qoxu Rəhimənin huşunu itirməsinə səbəb oldu. O andan Rəhimənin yadından qalan bir küçəni aydınladan işıq, bir də onu ağuşuna alan mavi rəng idi. Ən çox sevdiyi rəng onu necə bir bilinməzə aparırdı bəlli deyildi...