Obsession;i love you 💎 (ara verildi)
  • مقروء 3,467
  • صوت 684
  • أجزاء 55
  • مقروء 3,467
  • صوت 684
  • أجزاء 55
مستمرة، تم نشرها في مايو ١٩, ٢٠٢١
Başlangıç: 08/07/2021
Bitiş: (?)
___

Herkesin bir takıntısı vardır. Öz annesinin asıl takıntısı paraydı. Hayır aslında paranın getirdikleri. O sosyal çevre. Parası olmadan o da var olamazdı. Bir hiçti. Paran kadar konuş durumu. Özgüven boyutu parmağındaki büyük taşlarla, gerdanlığındaki parlak incilerle ölçülebilirdi ancak.
 
Babası, öz bile değildi. O sadece istenmeyen bir kazadan, zorlamadan meydana gelen istenmeyen bir lekeydi. Annesi baktıkça o iğrenç geceyi düşünür ve onu lânetlerdi. 

Belli ki kimsesizdi.

Ya da öyle olmalı.

Ama o kişi... bilmeden onun takıntısı haline gelmişti. Bu takıntı kalbi binlerce böceğin basıp kaşındırdığı türden. Pişmanlıkla harmanlanmış, içini için için yakarken ona parlak gözlerle bakacak kadar uyuşuyordu onunla...

Ve kendisi. Kendisinin bir takıntısı yok. Ya da öyle sanıyordu...

Takıntı demek biraz çocukça kaçar. Buna pişmanlık, arzular ve altında yatan binlerce karmaşık duygu yığını desek daha uygun olurdu.

____

Büyü dünyasında usta x çırak ilişkisi.

Uyarı: Ana karakter kız olmasına karşın erkek kılığındadır. Erkek karakter cinsiyetini bilmeden aşk unsuru başlayacağı için bu kurgu, 'gender bender' kategorisine de girer.
جميع الحقوق محفوظة
الفهرس
قم بالتسجيل كي تُضيف Obsession;i love you 💎 (ara verildi) إلى مكتبتك وتتلقى التحديثات
أو
#2karabüyücü
إرشادات المحتوى
قد تعجبك أيضاً
MEDUSANIN ÖLÜ KUMLARI (Kitap Oldu) بقلم Maral_Atmc6
72 جزء undefined أجزاء مستمرة
Elzem Akay'ın sıradan ama güzel bir hayatı vardı. En iyi okullarda okumuş, en güzel oyuncaklara ve kıyafetlere sahip olmuştu. En değerli mücevherler daima onun boynunu süslemiştir. Lüks içinde yaşarken hayatta istediği her şeye kolayca sahip olmuştu. Üzerine titreyen iki abisi, onu hep güldüren kız kardeşi, iyi bir yengesi ve onu sürekli çıldırtan bir hizmetçisi varken hayat ona karşı fazlasıyla cömertti. Tüm bunları ne bozabilirdi ki? Bir gece korkunç bir ritüele kurban edildiğinde gözlerini bambaşka bir dünyada açar. Orta Çağın hiyerarşisinin içinde kalmışken eve dönmek hiç kolay değildi. Kendi dünyasında bir öğretmenken Ölümsüzlerin akademisinde bir hizmetçi olunca, sınıf farkının acımasız gerçekleriyle yüzleşir. Burası onun dünyası değildi, burası barbarların hüküm sürdüğü Araftı ve o, hayatta kalmak istiyorsa lüks alışkanlıklarından ödün vermeyi öğrenmeliydi. *** "Medeniyet yoksunu, vahşi barbar!" diye ona sesimi yükselttiğimde çatılan kaşları umurumda bile değildi. Tüm gün kuyudan su çeken o değildi. "Şu sivri dilin bir gün başına bela olacak." Sert bakışlarla beni uyardıktan sonra merdiveni işaret etti. "Kahyadan fırça yemek istemiyorsan işinin başına dön." "O kadın bir cadı." Ondan bahsederken bile tiksintiyle yüzümü buruşturdum. "Bence benden nefret ediyor." "Hayret." Kaşları alayla yukarı kalktı. "Oysaki çok sevilesi bir kadınsın." İğneleyici sesiyle ters ters ona baktım. "Sizde öyle Savcı Bey," dedim oyunbaz bir ifadeyle. "Sizi görenlerin yüzünde güller açıyor." "Bunu inanarak söylemiyorsun." "Tabii ki inanarak söylemiyorum." Gülerek bana ikinci kez merdiveni işaret etti. "İşinin başına dön aksi taktirde yarın seni sınıfıma almam. Bir hizmetçiye ders verdiğim için yeterince sorun yaşıyorum." Bu vahşiler kendi dünyamda ne kadar zengin ve asil olduğumu anlamak istemiyordu.