Benim olan dünyanın içinde kayboluyordum yavaş yavaş.. Ve aniden bastıran duygular beni adeta kölesi yapmıştı. Kimseden uzak olmak istemezdim ama bunu onlar istemişti. Beni onlar bu hale getirmişti. Beni olduğum gibi kabul etmeyerek beni kaderime hapsettiler. Bense sadece zifiri karanlık bir yolda tek başıma yürüdüm. Sadece küçücük bir ışık aradım.. Bulmuştum sanırım. Ama geç mi kalmıştım bilemiyorum. Her şeyi oluruna bırakmakta bazen kaderine göz yummak gibidir. Kendi kaderimi kendim yazdım. Şimdi ise başkalarıyla bölüşmeye çalışıyorum. Kapak Tasarımı - @lluzoscuraaAll Rights Reserved