Story cover for DERBİ | Abdülkadir Ömür by muteriz
DERBİ | Abdülkadir Ömür
  • WpView
    Reads 347,694
  • WpVote
    Votes 11,689
  • WpPart
    Parts 42
  • WpView
    Reads 347,694
  • WpVote
    Votes 11,689
  • WpPart
    Parts 42
Complete, First published May 21, 2021
"Asla!" dediklerimiz vardı hayatta ama bazen bir olay yaşanabiliyor ve bize tüm "asla"larımızı unutturabiliyordu. Tüm hayatımız değişiyordu. Benimkisi de öyleydi.

Öyle ki şu anda kapısının önünde bulunduğum stadyum bana çok uzaktı. Hatta aşık olduğum takıma ihanet  ediyormuş gibi hissediyordum. Ama bazen bir neden uğruna farklılıklar yaşayabiliyorduk.

İşte bir adam için Trabzondaydım. Bir futbolcu uğruna Akyazıdaydım.

Sarının yanındaki kırmızıya aşık olan ben vardım bir tarafta, diğer tarafta ise bordonun yanındaki maviye gönül vermiş o. Bu zıtlıklara katlanmamızı sağlayan ise tek bir şey vardı: Birbirimize olan sevgimiz.

"Türk Telekom Arena'ya vip gitmek isterken Medical Park Stadyumu'na özel davetli olarak gitme şoku." 

#

250621 📍
170322  📌
All Rights Reserved
Sign up to add DERBİ | Abdülkadir Ömür to your library and receive updates
or
#485futbolcu
Content Guidelines
You may also like
You may also like
Slide 1 of 10
Karanlığın Işığı (TAMAMLANDI) cover
Bulutlu Kekim | texting cover
Partner in taekook  cover
Yaz Yağmuru cover
İLİŞKİ DURUMU: SENSİN cover
star of peace // bay cover
Ihlamur Çiçeği | Eren Elmalı cover
Favorite Crime | İsFad cover
𝐔𝐦𝐮𝐭𝐬𝐮𝐳 𝐕𝐚𝐤𝐚𝐦 cover
Zemheri  cover

Karanlığın Işığı (TAMAMLANDI)

29 parts Complete

Yan evden gelen sesle kapattığım gözlerimi araladım. Kapı kapanma sesi oldukça yüksekti. Merak edip kulaklıklarımı çıkardım ve Oraya doğru ilerledim. Onur bahçede ki koltuklardan birisine oturmuş başını ellerinin arasına almış öylece yeri izliyordu. Yanına gidip yanında ki boş yere oturdum. Geldiğimi fark ettiğini biliyordum. "Onur iyi misin?" Kafasını kaldırdı ve bana baktı. Ne oldu der gibi baktı. "Kapıyı öyle hızlı çarpınca merak ettim ben de. Kötü görünüyorsun." Alayla güldü. "Beni ne kadar tanıyorsun da merak ediyorsun?" Bir süre durdum. "Çok Karanlıksın Onur. İçinde her ne yaşıyorsan karanlıklığı yüzüne vurmuş." İfadesizce yüzüme baktı. "İyiyim ben bir şeyim yok." kafamı salladım ve oturduğum yerden kalktım. Arkamdan gelen sesle ona döndüm. "Beni tanımıyorsun sanmıştım oysa ki. Yanılmışım." önüme dönüp belli belirsiz gülümsedim ve eve doğru yol aldım.