SOĞUK

"Sanki dünya tersine dönüyor gibi hissediyorum. Kendim yapıyorum ama arkadan kendimi izliyorum."

Hikayelerde her zaman saçma salak sebeplerden kız buzdan (!) duvarını örüyor. Hah! Sonra hiç tanımadığı biri onun sözde buzdan duvarlarını yıkıyor.O duvarlar boştan sebeplerle kurulmaz. Yok babam öldü yok annem babamı aldattı. Hayır, bunlar gelip geçici şeyler. Kalıcı bir şey olmalı buzdan duvarların örülmesi için. Bu kızın duvarları buzdan değil, alevler koruyor onu. Ateş soyutluyor dünyadan.

Bu kız;Gülmüyor, hatta çoğu insan onun mimiklerinin var olduğundan şüpheleniyor. Polisler bile, onun hakkında her şeyi bilmelerine rağmen onunla yüzleşmeye korkuyor.

Buz gibi bakıyor simsiyah gözleri. Göz göze gelince bile insanı ürperten bir havası var kızın.

Arkasından, 'kendini bir şey sanan' diyen, kız yanlarındayken ağızlarını açmaya dahi korkan iki yüzlüler arasında, iki avcının ortasında, gölge bir katil.

"Sanki dünya tersine dönüyor gibi hissediyorum. Kendim yapmıyorum ama arkadan kendimi yönetiyorum."