Babası istemediği bir adamla evlendirmek istemişti. Aksel o zaman henüz on yedi yaşındaydı. Başta inanmasana babasının gözlerimdeki ifadeyi gördüğü zaman anlamıştı. İlk defa tüm cesaretini toplayıp 'hayır' demişti. Durum böyle olunca babası hakaretlerini, aşağılamalarını sıralamıştı. Aksel etkilenmemişti her zaman duyduğu şeylerdi sonuçta ama babasının ağzından duyduğu son cümle işte o zaman yok olmuş gibi, dünyası kararmış gibi hissetmişti. Çünkü babası evlatlıktan reddetmişti sonrasında ise kapının önüne koymuştu. Akşama kadar yalvarmıştı açması için kapıyı ama açılmamıştı. Annesi açmak istediğinde ise onu da dövmüştü o zaman anlamıştı artık bir evinin olmadığını. Genç bir kızının erkeklere karşı güvensizliği ve onlardan nefreti her şeyden daha büyüktü. Peki bunu Mirza değiştirebilecek miydi?