-TANITIM
Ağlayarak,"Gitme, ne olur beni bırakma." sesim tiz
çıkmıştı.
"Yapamam, gerçekten yapamam." dedi hıçkırarak.
Ağlamama engel olamıyordum. Hıçkırıklarım peş peşe geliyordu.
"Peki," gözlerinin içine bakarak,"peki, nedeni ne Kuzey?
"Benden , bunu yapmamı isteme ne olur." gözlerini gözlerime iyice
dikti, " Gitmem gerek, yanlış kişiyim Derin, ben yanlış kişiyim."
Derin bir nefes aldım. Kekeleyerek," Hayır ha-yır Ateş, değilsin, sen
benim için varsın. Bizim için."
Bir adım daha yaklaştım, nefesi yüzüme değiyordu. Ellerinin ellerimi sıkıca
kavramasına izin verdim. Tek bir kelime çıktı ağzımdan, "Gitme."
Ellerini çekti, belimi kavradı, dudaklarını dudaklarımda hissetiğim an içimdeki
buzların yok olduğunu farkederek titredim.
Nefes alışverişlerimiz hızlandı.
"Gitmem, gerek."
-Arkadaşlar merhaba. Bu hikayenin başı evet, ama 1.bölümde konuya farkı açılardan girebilirm , ve tabiki konu aynı olacak. Umarım beğenirsiniz yorum ve oylarınızı bekliyorum :) :*
"Nefret ediyorum senden anlamıyormusun?"dedim titreyen korku dolu sesimle
"Sevemiyorum ben seni olmuyor işte artık vazgeç benden izin ver gideyim"dedim artık bağırmaktan kısılan sesimle gözlerimden yaşlar durmuyordu hıçkırıkların arasında kaybolmuştum...benim isyan etmemin aksine o bana acıyan gözlerle bakıyordu ne kadar acizdim
Kolumu tutan elinden kurtarıp kapıya doğru koştum belime sarılan kollar buna mani oldu kafasını boynuma gömerek derin nefes a
ldı
"Veremem....."
"Eğer benden gitmeye kalkarsan seni odaya bile zincirlerim ama izin vermem"dedi korkudan ne yapıcağımı bilmiyordum artık yaşamak istemiyordum bu adamın esiri olmaktan bıkmıştım....