"Ben darmadağındım Ozan...
Paramparçaydım.
Benim her parçamı birer birer iyileştirdin sen. Etrafa saçılan acılarımı toparladın tek tek. Bütün acılarımı unutturdun. Bana geldin, iyi geldin." Dedi Ayşegül. Gözleri ağlamaktan helak olmuştu. "Ama sonra." Diye devam etti. "Sonra birer birer sardığın bütün yaralı kendi ellerin ile kanattın."
Ozan derin bir nefes aldı. Zamanı geri almak istedi. Ayşegülün gözlerinin için doya doya bakabildiği bir ana dönüp orada zaman dursun istedi.
İstemekle kaldı.
"Özür dilerim Ayşegül." Dedi. Sessizce akan gözyaşlarını sildi, ayağa kalktı. Ayşegül'ü orada bırakıp gitti...