Küçük kız geminin güvertesine çıkıp yakıp yıkılan evinden geriye kalan parçalara baktı sessizce . Ağlayacak kadar bile iyi hissetmiyordu kendini . Bir gecede her şeyini kaybetmişti annesi ve babası öldürülmüş insanlar katledilmişti bütün bunlar olurken o ise korkak gibi izlemişti ailesinin mahvoluşunu küçük kız annesinden ona kalan papatya şeklindeki kolyeyi avucunun içinde iz bırakana kadar sıktı . Bir toprak parçası uğruna ona yapılanları unutmayacaktı . Kızın gri gözlerinden bir kaç göz yaşı akıp okyanusa karıştı yemin etti o an küçük kız insanlar onun gibi zararsız küçük bir papatyanın varlığına katlanamamış yapraklarını yolup köklerini sökmüşlerdi. O da zehirli bir papatya olup canını yakanların canını alacaktı.