Zaman geçtikçe ona alışıyordum. Ve ona alışmak beni ürkütüyordu, kaçmaya çalışıyordum. Lâkin attığım her adımdan bir şekilde beni döndürüyordu. Sonunda ördüğüm duvarlarım bir bir yıkılmıştı, hayır hayır sevgim azalmamıştı, vazgeçmemiştim de.. Ama ondan da vazgeçememiştim. Tökezlediğim anda elimden tuttu, gözlerimin içine baktı. Anladı beni, yargılamadı. Ve ben ondan kaçmaya çalıştıkça aslında günden güne ona aşık oluyordum...Seluruh Hak Cipta Dilindungi Undang-Undang