'Waarom Hazz?!' Louis slaat kwaad met tranen in zijn ogen op de keukentafel. We zijn alleen thuis. 'Verdomme beantwoord me dan toch!' Hij schreeuwt hard. Hij heeft alle recht om dit te doen. Louis laat zich zakken tegen de tafelpoot en huilt. 'Waarom?' Jammert hij. 'Waarom Harry?!' Schreeuwt hij dan weer. Voor de zoveelste keer wil ik iets zeggen, maar de brok in mijn keel is te groot. Ik krijg er niks door heen en als ik dat kreeg, had het geen nut. 'Verdomme Harry' schreeuwt Louis nu bozer dan ooit. 'Wij zijn klaar!' Schreeuwt hij en hij grist zijn jas van de kapstok. 'Lou alsjeblieft' smeek ik hem. Louis negeert me en slaat de deur met een klap dicht. Dat is hoe Louis Tomlinson, mijn liefde, mijn soulmate, mijn leven, mijn alles, me verliet.