Bu hesabımda yeni başladığım ilk kitap.
🌊Ankara ve İstanbul'un Hikayesi;
İstanbul: Hayat çok güzel... Keşke... Keşke sen de hayatının kıymetini bilebilsen Ankara...
🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊
Ankara: İstanbul Hanım! İtraf etmeliyim! Siz.. siz harika birisiniz!
🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊
Ankara: Ben size teşekkür ederim. Kişinin, yaşamında uğruna canını verebileceği kadar değer verdiği birilerinin olması o kişiye yaşma gücü verir. Size teşekkür ederim, yaşma gücüm olduğunuz için.
🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊
Malatya: Şanlıurfa kalk, sana yalvarıyorum, kalk.
Şanlıurfa'ya daha da sıkı sarılıp yüzünü onun karnına bastırdı.
Malatya: Beni burada bir başıma bırakma!
🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊
İçinden "Keşke..." diye geçirdi. Sıcak, taze bir yemeğe öylesine özlem kalmıştı ki...
🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊
Ancak tam o sırada Şanlıurfa'nın bağırışları kulaklarında çınladı.
"Sakın arkanı dönme!"
🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊🌊
Ankara: İstanbul Hanım sağolsun, "deniz" denilen yer gerçekten de inanılmaz bir yermiş. Yalnızca bir su birikintisi ile sınırlı değilmiş.
17 yıllık hayatını geçirdiği ailesinin öz ailesi olmadığını öğrenen Umay'ın hikayesini anlatıyoruz.
Klasik bir aile kitabı olabilir ama çok daha güzeli.