
Herşey benim zerre değer vermediğim ama memlektim insanın aşırı değer verdiği o kızlık kanın beyaz çarşafı kirletmesiyle başladı... Kollarımdan tutup beni beyaz bir çarşafı olan yattağa fırlattı, soğuk beyaz çarşafa siyah uzun saçlarım savrulup yüzümü kapattı, aynı zamanda üstündeki siyah pantalonun kemerini yere söküp attı. Ne yapacağımı bilmiyorum öyle çok korkuyorum ki son akıl kırıntısı kalmış aklımla beni fırlattığı yataktan kalkıp kapıya doğru koşmaya başlıyorum ama o iri elleriyle kolumdan tutup sertçe yatağa yatırıp üstüme çullanıyor. O büyük ellerini bacaklarımda daha sonra iç çamaşırımın iplerinde hissediyorum. Engel olamaya çalışıyorum ama ellerimi tek eliyle zapt ediyor, bacaklarımı kıpırdatamıyorum bile, son bir çare yalvarıyorum. "Lütfen kurbanın olayım bana bunu yapma ben böyle yaşayamam aşiret beni de seni de sağ komaz!" " Senin aşiretin bana hiç bir bok yapamaz ama sana ne yaparlar orası inan bana zerre umrumda değil ! Sana yapacağım gibi aşiretini de sikicem hiç şüphen olmasın! " ADAR KARABULUT ⚔ EZÂ YEZDANŞER 14.03.2022All Rights Reserved