ANKA (DÜZENLENİYOR)

Onlar ıssız sokaklardan gelen, hayatlarından derin yaraları olan 9 kişiydi. Ben ise onların sağ çıkamadığı hayatlarını güçlendiren belirsiz bir eğitmendim. Onları güçlendirir, güçlendikçe eğitirdim.

**

O kız, karşısındaki cansız bedene gülümsedi.
Cansız bedenin onu döven, onun çocukluğunu yaşatmayan, o kızın okşaması gereken saçlarını çekiştirerek kopartan, o kızın her yerine dokundukça zevk alan ellerini iğrenerek elinin içine aldı ve avucunu açtı. İçine kendi imzasını bir bıçak yardımıyla kazıdı. Kanattı. Fakat, içinde herhangi bir rahatsızlık yoktu.

Kız o gün bir çocuk gibi eğlenmişti cansız bedenin iğrenç kanlarıyla. Yere imzasını atmıştı, işaretini çizmişti. İliklerine kadar hissettiği intikam duygusunun zafer kazanmış hâliydi bu...

Ardından cansız bedeni bıraktığı evin içinde küçük bir kız çocuğu çığlığı geldi...
Haykırıyordu, yakarıyordu. "Baba!" diyordu,
"Baba lütfen uyan!" diyerek, haykırışları kulakları çınlatıyordu..

Ama o kız bu haykırışlardan kaçmıştı.

Ve hep kaçacaktı.

-Yetişkin içerik ve argo kelimeler bulunmaktadır lütfen rahatsız olacaklar okumasın✨