Öyle anlar vardır ki insanı öldürmekten beter eder. Yaşamaya devam ediyorsundur ama yaşamıyorsundur, Nefes alıyorsundur; aldığın her nefes sana haram oluyordur, Uyuyup unutmak istiyorsundur; kabusa dönüyordur gecelerin, Tek başına kalsan olmuyordur, birine anlatsan azalmıyordur acın, Ve en kötüsü başını yastığa her koyduğunda aklına geliyordur, perde gibi geçiyordur gözlerinin önünden, ıslatıyordur kirpiklerinin uçlarını... Ve işte ben Hana, acıyla harmanlanmış geçmişi olan bir Boşnak-Türk kızı...