%2
  • ЧИТАТЕЛЕЙ 5,156
  • Всего голосов 580
  • Части 36
  • ЧИТАТЕЛЕЙ 5,156
  • Всего голосов 580
  • Части 36
Текущие, впервые опубликовано июн. 14, 2021
"Beni hiç unutma olur mu? Benim kalbim tek görevinin kan pompalamak olmadığını sadece sen varsan anlıyor. Gün gelir de derlerse ki sana, öyle değil inanma. Bunu söyleyen bensem bile inanma. Bak-." Belimdeki elini alıp bileğine sarıldım. Parmaklarıma vuran nabzı yalnız ruhuma sarılıp bu avunmanın geçici olmadığını fısıldıyordu. 
Avcunu göğsüme bastırdığımda şimdi benim kalbim onun avuçlarına çarpıyordu. "Sen buna inan. Ben düşüncesizce konuşup seni kırdığımda sen kulaklarını benim dilime sağır et, sadece kalbimi duy olur mu? Çünkü dilim seni yaralar ama kalbim buna izin vermez." 

------------------------------------------------------------------------------

Ben benden geçtim, Lâl benden geçmiyor...

------------------------------------------------------------------------------


14 Haziran 2021 tarihinde yazılmaya başlanmıştır. Wattpad platformundaki %2 isimli ilk hikayedir.

-Gülce GÖK
Все права защищены
Подпишись, чтобы добавить %2 в свою библиотеку и получать обновления
или
#269kumar
Руководство по содержанию публикаций
Вам также может понравиться
Вам также может понравиться
Slide 1 of 10
Duası Kadar Sever İnsan cover
maskeli Meftune +18 cover
Kahraman Babam  cover
DÖRT ÇEYREK cover
Delmar +18 cover
Ablamın Üvey Oğlu  cover
Yüzbaşı'nın komşu kızı =texting= cover
Ahsen || texting cover
Sustayken (Asker Texting) cover
BABAMIN SAĞ KOLU | Texting cover

Duası Kadar Sever İnsan

27 Части Текущие

Kapı çaldığında sofraya son tabakları yerleştirmekle meşguldum. Gülsüm teyze eli hamurlu olduğu için kapıyı açmamı istediğinde kapıya ilerledim. Kapıyı açtığında uzun boylu sayılabilecek, üstünde jandarma forması olan, dik duruşlu ve oldukça sert mizaçlı bir adam karşıladı beni. Kim olduğuna dair en ufak bir fikrim yoktu. Sert bakışları bir an gözlerime değsede hemen çevirdi bakışlarını önüne. "Buyrun?" dedim çekingen bir sesle. Bakışları yerdeyken, "Sen kimsin?" diye sorduğunda, yanıtladım. "Feyza ben. Yeni kiracı." "İyi, hayırlı olsun," dedi tekdüze bir sesle. "Sağolunda, siz kimsiniz?" diye sormayı akıl ettim sonunda. "Bende Eyüp, ev sahibi. Şu an sizin durduğunuz dairede yaşıyorum." Harika, adamı kendi evine almak yerine hesap mı soruyordum cidden!