Μια στάση πριν το τέρμα (Διήγημα)

Ο Λευτέρης τα είχε χάσει όλα...
Η Μάρθα είχε πολλά να του δώσει...
Εκείνη τη φθινοπωρινή μέρα οι δρόμοι τους έδεσαν για πάντα.
Γιατί σημασία δεν έχει πόσα κατέχεις, αλλά πόσα είσαι ικανός να προσφέρεις.
Μια συζήτηση, ένα πιάτο φαγητό, λίγη συντροφιά, βιώνοντας το κάθε δευτερόλεπτο, γιατί η ζωή είναι ανεξάρτητη από τον χρόνο, γιατί κάθε ον αξίζει και μόνο που αναπνέει.
Μακάρι να μπορούσε να τη σώσει... να προλάβαινε τους δείκτες του ρολογιού...
Άραγε, θα τα καταφέρει;