"Bağırıcam işte! Aç kapıyı!" Kapının kilit sesi kulaklarımı doldurduğunda söylediklerinde ciddi olduğunun biraz farkına varabilmiştim. Beni içeri çekti ve kendi tam odadan çıkacakken masanın üstünde duran vazoyu kafasında kırdım. İzlediğim filmlere göre şimdi bayılması gerekiyordu ama arkasını daha da sinirli bir şekilde dönüp gözlerimin en içine baktı. Koyu olan gözleri şimdi siyahın en koyu halini almıştı sanki. Kafası kanıyordu. "Özür dilerim." diyip bir adım geri attım. O da bana doğru bir adım attı. Kaçmam lazımdı. Başıma ne gelecek hiçbir fikrim yoktu. Tek bildiğim filmlere güven olamadığıydı. Ben bir adım attıkça o daha çok üstüme geldi en sonunda da kafamı duvara çarptım. "Tamam gidiyorum gerçekten. Beni bir daha görmeyeceğinden emin olabilirsin. Hem kafan da baya sağlammış bak valla birşey olmadı. Bayılmadın bile. Artık üstüme gelmesen olur mu? Geriye gidecek yerim kalmadı!" Hikayenin ilk bölümünden bir kesit..🖤✨ •Nefret #1 | 05.09.21• •Bars #1 | 07.10.21• •Afra #1 | 30.11.21• •Kin #2 | 29.04.22•